آن که با دست کوتاه ببخشد او را با دست دراز ببخشند [ مى‏گویم : معنى آن این است که آنچه آدمى از مال خود در راه نیکى و نیکوکارى بخشد ، هرچند اندک بود خدا پاداش آن را بزرگ و بسیار دهد ، و دو دست در اینجا دو نعمت است و امام میان نعمت بنده و نعمت پروردگار فرق گذارد ، نعمت بنده را دست کوتاه و نعمت خدا را دست دراز نام نهاد ، چه نعمتهایى خدا همواره از نعمتهاى آفریدگان فراوانتر است و افزون چرا که نعمتهاى خدا اصل نعمتهاست و هر نعمتى را بازگشت به نعمت خداست و برون آمدن آن از آنجاست . ] [نهج البلاغه]

بسیج دانشجویی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

 
 
لیست کل یادداشت های وبلاگ?
 




بازدیدهای امروز: 2  بازدید

بازدیدهای دیروز:1  بازدید

مجموع بازدیدها: 8685  بازدید
[ صفحه اصلی ]

[ وضعیت من در یاهو ]

[ ?پست الکترونیک ]

[ ? پارسی بلاگ ]
[ درباره من ]


بسیج دانشجویی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
» آرشیو یادداشت ها «
پاییز 1386
» اشتراک در خبرنامه «